Bonanza – 5 maart 2001 (WDB) (uittreksel)
“… In Kinshasa beleefde ik een prettige avond, omdat we er met de hele delegatie hebben gegeten in Hotel Memling (…).
Je beseft dan wel: ‘dit is een beetje vreemd want we zijn hier aangenaam aan het dineren in een stad waar de meeste mensen niet genoeg te eten hebben.’ Dat contrast laat je geen minuut los. Ik werd er ook rondgereden in een jeep, voortdurend vergezeld van drie gewapende mannen. Een bodyguard in mijn auto, en nog een auto achter ons. Dat is niet meteen mijn idee van een avondje uit. (Lacht) Enfin, daar kick ik echt niet op. We hebben het in Hotel Memling niet erg laat gemaakt. Ik denk tot half twee. Voor mij mag dat later worden. Een geslaagde avond is er één die lang duurt.
Eigenlijk is een toffe avond voor mij onafscheidelijk verbonden met vriendschap. Mensen terugzien die je lang niet meer hebt gezien. (…) De lokatie is belangrijk. (…) liefst niet lelijk. Daar ben ik zeer gevoelig voor. Ik kan niet goed tegen de absolute smakeloosheid die je soms tegenkomt. Ze hebben ons eens in een hotel in Nice gestoken, waarvan ik dacht: Dit hou ik niét uit. De volgende dag heb ik een ander hotel gebeld en waaileweg, zoals ze in Brussel zeggen. Dat eerste hotel was gewoon agressief lelijk met combinaties van donkerbruin en formica en oranje vasttapijt. Daar word ik depressief van, of zeer kwaad.” (…)